Profilaktyka raka piersi

Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród polek – to około 18 tysięcy przypadków rocznie. Największą zachorowalność notuje się u kobiet w przedziale wiekowym 55–65 lat, u młodszych jest znacznie mniejsza, ale niestety rośnie.

W związku z tym kobiety w każdym wieku powinny wykonywać comiesięczne samobadanie piersi, mammografię profilaktyczną w wieku 50–69 lat oraz regularnie korzystać z konsultacji z lekarzem, na przykład w październiku, miesiącu świadomości raka piersi. Wcześnie wykryte zmiany mogą być w stu procentach uleczalne!

Na powstanie raka piersi ma wpływ wiele czynników: genetyczne, hormo­nalne, środowiskowe, związane z die­tą, prokreacją czy promieniowaniem jonizującym. Obciążenie dziedziczne odpowiada za około 10% wszystkich zachorowań, a ocena ryzyka występo­wania mutacji ma szczególne znaczenie u kobiet, u których krewnych wystąpił rak piersi lub jajnika I stopnia (matka, siostra) lub II stopnia – szcze­gólnie jeśli zachorowały na te nowo­twory przed 40. rokiem życia.

U 25% chorych guz może nie być wyczuwalny, ale widoczny w przeglądo­wych badaniach mammograficznych. W celu potwierdzenia bądź wyklucze­nia nowotworu piersi należy wykonać następujące badania: mammografię i USG piersi, biopsję gruboigłową przy zmianach w piersi i biopsję cienkoigło­wą przy zmianach w węzłach chłonnych pachowych. W przypadku wątpliwości przeprowadzane są bardziej szcze­gółowe badania – mammografia ze wzmocnieniem kontrastowym (spek­tralna), mammografia z tomosyntezą czy rezonans magnetyczny.

Walka z nowotworem

Leczenie raka piersi polega na zastoso­waniu takich metod, jak chemioterapia, hormonoterapia, immunoterapia, zabie­gi operacyjne, leczenie czy postępowa­nie chirurgiczne. Decyzje co do wyboru odpowiedniej metody podejmuje lekarz onkolog w zależności od właściwości biologicznych guza. Sekwencje zasto­sowanych metod są określane na kon­sylium przez lekarza onkologa, chirurga i radioterapeutę.

Chemioterapia uszka­dza komórki guza i ma zastosowanie w przypadku nowotworów z grupy wy­sokiego i pośredniego ryzyka nawrotu. Hormonoterapia to leczenie w hormono­wrażliwych nowotworach piersi, a czas jej stosowania wynosi minimum 5 lat i jest wydłużany w zależności od grupy ryzyka nawrotu choroby. Immunoterapia polega zaś na podawaniu przeciwciał w HER2 dodatnim nowotworze piersi – zarówno jako leczenie przed-, jak i pooperacyjne, w zależności od wyjściowego zaawan­sowania nowotworu.

W kompleksowe leczenie onkologiczne wchodzi również radioterapia – wskazana w przypadku wy­konania zabiegu oszczędzającego pierś, zajętych węzłów chłonnych pachowych, wielkości guza powyżej 5 cm lub nacieku na skórę. Napromienianie przeprowadza się po chemioterapii.

Po zakończeniu leczenia obejmującego powyższe metody Pacjent pozostaje pod opieką onkologa i jest poddawany okresowym badaniom kontrolnym. Najważniejsze z nich to badania mammografii i USG piersi w celu oceny pod kątem wznowy miejscowej czy też drugiego nowotworu w piersi.

Inne badania obrazowe (tj. RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej czy scyntygrafia kośćca) są indywidualnie zlecane przez specjalistę – zgodnie z rzeczywistym ryzykiem nawrotu choroby u danej Pacjentki.

Przede wszystkim profilaktyka

Najczęstsze objawy alarmowe mogące wskazywać na nowotwór piersi to:

  • wyczuwalny guzek piersi
  • wciągnięcie skóry lub brodawki
  • zmiana wielkości lub kształtu piersi
  • wyciek z brodawki
  • zaczerwienienie i zgrubienie skóry.

Specjalista Onkologii Klinicznej Małgorzata Stelmaszuk

Kierownik administracyjny Oddziału Onkologii,

Szpital Szamocka

LUX MED Onkologia

Artykuł opublikowany w kwartalniku „Blisko zdrowia” na www.luxmed.pl