
Profilaktyka raka piersi
Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród polek – to około 18 tysięcy przypadków rocznie. Największą zachorowalność notuje się u kobiet w przedziale wiekowym 55–65 lat, u młodszych jest znacznie mniejsza, ale niestety rośnie.
W związku z tym kobiety w każdym wieku powinny wykonywać comiesięczne samobadanie piersi, mammografię profilaktyczną w wieku 50–69 lat oraz regularnie korzystać z konsultacji z lekarzem, na przykład w październiku, miesiącu świadomości raka piersi. Wcześnie wykryte zmiany mogą być w stu procentach uleczalne!
Na powstanie raka piersi ma wpływ wiele czynników: genetyczne, hormonalne, środowiskowe, związane z dietą, prokreacją czy promieniowaniem jonizującym. Obciążenie dziedziczne odpowiada za około 10% wszystkich zachorowań, a ocena ryzyka występowania mutacji ma szczególne znaczenie u kobiet, u których krewnych wystąpił rak piersi lub jajnika I stopnia (matka, siostra) lub II stopnia – szczególnie jeśli zachorowały na te nowotwory przed 40. rokiem życia.
U 25% chorych guz może nie być wyczuwalny, ale widoczny w przeglądowych badaniach mammograficznych. W celu potwierdzenia bądź wykluczenia nowotworu piersi należy wykonać następujące badania: mammografię i USG piersi, biopsję gruboigłową przy zmianach w piersi i biopsję cienkoigłową przy zmianach w węzłach chłonnych pachowych. W przypadku wątpliwości przeprowadzane są bardziej szczegółowe badania – mammografia ze wzmocnieniem kontrastowym (spektralna), mammografia z tomosyntezą czy rezonans magnetyczny.
Walka z nowotworem
Leczenie raka piersi polega na zastosowaniu takich metod, jak chemioterapia, hormonoterapia, immunoterapia, zabiegi operacyjne, leczenie czy postępowanie chirurgiczne. Decyzje co do wyboru odpowiedniej metody podejmuje lekarz onkolog w zależności od właściwości biologicznych guza. Sekwencje zastosowanych metod są określane na konsylium przez lekarza onkologa, chirurga i radioterapeutę.
Chemioterapia uszkadza komórki guza i ma zastosowanie w przypadku nowotworów z grupy wysokiego i pośredniego ryzyka nawrotu. Hormonoterapia to leczenie w hormonowrażliwych nowotworach piersi, a czas jej stosowania wynosi minimum 5 lat i jest wydłużany w zależności od grupy ryzyka nawrotu choroby. Immunoterapia polega zaś na podawaniu przeciwciał w HER2 dodatnim nowotworze piersi – zarówno jako leczenie przed-, jak i pooperacyjne, w zależności od wyjściowego zaawansowania nowotworu.
W kompleksowe leczenie onkologiczne wchodzi również radioterapia – wskazana w przypadku wykonania zabiegu oszczędzającego pierś, zajętych węzłów chłonnych pachowych, wielkości guza powyżej 5 cm lub nacieku na skórę. Napromienianie przeprowadza się po chemioterapii.
Po zakończeniu leczenia obejmującego powyższe metody Pacjent pozostaje pod opieką onkologa i jest poddawany okresowym badaniom kontrolnym. Najważniejsze z nich to badania mammografii i USG piersi w celu oceny pod kątem wznowy miejscowej czy też drugiego nowotworu w piersi.
Inne badania obrazowe (tj. RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej czy scyntygrafia kośćca) są indywidualnie zlecane przez specjalistę – zgodnie z rzeczywistym ryzykiem nawrotu choroby u danej Pacjentki.
Przede wszystkim profilaktyka
Najczęstsze objawy alarmowe mogące wskazywać na nowotwór piersi to:
- wyczuwalny guzek piersi
- wciągnięcie skóry lub brodawki
- zmiana wielkości lub kształtu piersi
- wyciek z brodawki
- zaczerwienienie i zgrubienie skóry.
Specjalista Onkologii Klinicznej Małgorzata Stelmaszuk
Kierownik administracyjny Oddziału Onkologii,
Szpital Szamocka
LUX MED Onkologia
Artykuł opublikowany w kwartalniku „Blisko zdrowia” na www.luxmed.pl